პოლიტოლოგი გია ხუხაშვილი:

პრინციპში, ამ გადაწყვეტილებით, არც თუ შორეულ მომავალში, ქართული ოცნების აკრძალვას ჩაუყარეს საფუძველი…

„აკადემიური საზოგადოება არ არის ის საზოგადოება, რომელსაც დააშანტაჟებ იმით, რომ სახლში გადამალულ ოქროს ზოდებს ან დოლარებს გამოუფენ. ამ ქვეყანაში მთავარი გამჭოლი იდეა ყოველთვის იყო განათლება, სწორედ ამიტომ არ გამოვა ამათი გეგმა“, – ამბობს ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტის რექტორი ნინო დობორჯგინიძე „ბათუმელებთან“.

მას „ქართული ოცნების“ მიერ დაანონსებული რეფორმის საფრთხეებზე ვესაუბრეთ.

• ქალბატონო ნინო, მინდა ილიაუნის მაგალითზე ვისაუბროთ იმ საფრთხეებზე, რაც ირაკლი კობახიძის მიერ დაანონსებული რეფორმით ემუქრება უნივერსიტეტებს. რა დარჩება მაგალითად ილიაუნისგან, თუკი ეს ცვლილება განხორციელდა?

ეს რეფორმა მართლა ყველას ეხება და ამიტომ კატასტროფული იქნება ის შედეგები, რაც ამას მოჰყვება. რეფორმის ავტორები, რომლებიც ამბობენ, რომ ევროპული, დასავლური ტიპის საგანმანათლებლო პროექტები და პროგრამები უნდა შევთავაზოთ ქართველ ახალგაზრდებს, რომ სხვაგან არ დასჭირდეთ წასვლაო, ყველაზე ევროპული ტიპის უნივერსიტეტს, რომელიც რეიტინგების მიხედვით ქვეყანაში ყველაზე წარმატებულია საგანმანათლებლო, კვლევითი პროექტების თუ ინტერნაციონალიზაციით, გვეუბნებიან, რომ 70-იან წლებში პუშკინის სახელობის პედაგოგიური ინსტიტუტი რომ იყავი, იმ პროფილს დაგიტოვებო.

წარმოუდგენელი რაღაცაა.

იმ სამგვერდიან ფურცელზე, რომელიც წარმოგვიდგინეს, საერთოდ არ არის ლაპარაკი  თანამედროვე უნივერსიტეტების გამოწვევებზე, იმაზე, ტექნოლოგიური პროგრესი რას გვიქადის და საერთოდ აცდენილია ამ ყველაფერს.

• წარსულში დაბრუნება რომ პროგრესი ვერ იქნება ფაქტია, არა? 

ცხადია. ყველაზე ცინიკური რა არის იცით, რომ ამ ყველაფერს გავაკეთებთ ისევ და ისევ ამ თქვენი ტრადიციული ქართული საუნივერსიტეტო სისტემის განადგურების, მათ შორის ფიზიკურად განადგურების ხარჯზეო.

დღე არ გავა ბრიფინგი არ გამართონ, როგორ დაიჭირეს ადამიანები, რომლებსაც საგანმანათლებლო სფეროში ინფრასტრუქტურული ვალდებულებები ჰქონდათ და არ შეასრულეს. ორი თვის წინ იყო, რომელიღაც მინისტრის ბიძაშვილი თუ მამიდაშვილი დაიჭირეს, რომელმაც 35 თუ 38 მილიონის ტენდერები მოიგო, სკოლები და ბაღები უნდა აეშენებინა, მაგრამ არაფერი გააკეთეს და ხუთი წლის თავზე იჭერენ ამ კაცს. ახლა წარმოიდგინეთ, ჩვენი უნივერსიტეტის შენობები უნდა გაყიდონ თურმე და მერე უნდა დაიწყონ რაღაცის აშენება.

ყურის ძირში გვაქვს მაგალითი, როცა სპორტის უნივერსიტეტი გაყიდეს, თქვეს რომ 32-სართულიანი შენობა უნდა აეგოთ და არ ააშენეს, სპორტის უნივერსიტეტი კი დღემდე რომელიღაც უნივერსიტეტშია შეყუჟული. ასე იქნება ილიას უნივერსიტეტი და სხვებიც.

სპორტის უნივერსიტეტის კანცლერი იყო ბოჟაძე, ახლა „ოცნების“ პარლამენტში რომ ბრძანდება, გამოვიდეს და მოგვიყვეს აბა, რატომ ვერ ააშენეს.

ვრცლად

პოლიტიკოსი, გიგი უგულავა, ოცნების ინიაციატივას, ოპოზიციური პარტიების აკრძალვაზე, ეხმაურება და წერს:

პირველი და უკანასკნელი ლეგიტიმური პრეტენზია ოპოზიციის მიმართ არის, რომ ვერც ერთ კრიტიკულ სიტუაციაში ვერ გაერთიანდა. ყველა თავის პარტიულ იდენტობას უფრთხილდებოდა. მრავალფეროვნებაზე ღაღადებდა. ერთმანეთში არ უნდა ავიზილოთ. ვინ მოთვლის “არგუმენტებს”. სინამდვილეში, ყველას თავისი ფორმალური და არაფორმალური თავმჯდომარე ყავდა, ზოგს ორი, ყველას თავის პატარა რაიონული თავმჯდომარეები ყავდა, ვისაც სიაში უნდოდა. გენ მდივნებს, რეგ/პოლიტ/სტრატეგ-დეპებს, პოლიტსაბჭოს თავმჯდომარეებს და ყველას ურიცხვ მოადგილეებს ვინ მოსთვლის. პარტიის ნომრებზე არაფერს ვამბობ. დღემდე მყარია რწმენა, რომ ნომრით იგებ არჩევნებს. ამ იურიდიული გარსისთვის, გნებავთ ჩონჩხისთვის, აგერ მეცამეტე წელია ვხოცავთ ერთმანეთს, სანამ ყველაფერი არ გამოიშიგნა და გამოშიგნულსაც ვერ ველევით. ამას ყველაფერს აზრი ოდნავ ნორმალურ ქვეყანაში აქვს. მორჩა ხალხნო! არჩევნები აღარაა, პოლიტიკა მოკლა ბიძინამ და ამ გადამხმარ ფუფხს ნუ მივსტირით. დისიდენტების ეპოქა დადგა, თავგანწირული არაფორმალების. აი ისეთების სსრკას ეპოქიდან რომ გვახსოვს და გიჟებს ვეძახდით

ძალიან კარგი, ხვალიდან აღარ იქნება პარტიულ ჩონჩხს მიწეპებული ადამიანები. ვისაც ბრძოლა უნდა, ადამიანებს შეეძლებათ, სუფთა ფურცლიდან იურთიერთოს ერთმანეთთან. ამაზე დიდ საჩუქარს ამ ვითარებაში, ოცნება ვერ გაგვიკეთებდა. სინამდვილეში, ოპოზიციის თვითდაქუცმაცების საუკეთესო ინსტრუნეტს თავად აუქმებს რეჟიმი

უკრაინის შეიარაღებული ძალების გენშტაბი რუსეთის საბრძოლო დანაკარგების შესახებ განახლებულ მონაცემებს აქვეყნებს.

ომის დაწყებიდან დღემდე რუსეთმა უკრაინაში დაახლოებით  1 137 850 (+1 060) ჯარისკაცი დაკარგა (დაჭრილი/ლიკვიდირებული).

ოკუპანტების სავარაუდო ჯამური საბრძოლო დანაკარგი უკრაინაში 25.02.22-დან 28.10.25-მდე: ტანკები – 11 299 (+6), ჯავშანტექნიკა – 23 508 (+28), საარტილერიო სისტემები – 34 044 (+8), მრავალჯერადი სარაკეტო სისტემა – 1 529 (+2).

საჰაერო თავდაცვის სისტემები – 1 230 (+0), თვითმფრინავები – 428 (+0), ვერტმფრენები – 346 (+0), ოპერატიულ-ტაქტიკური დონის დრონები – 75 054 (+108), ფრთოსანი რაკეტები – 3 880 (+0).

მსუბუქი ჩქაროსნული ნავი/გემი – 28 (+0). წყალქვეშა ნავები – 1 (+0). საავტომობილო ტექნიკა და საწვავის ავზი – 65 786 (+131), სპეციალური ტექნიკა – 3 984 (+3).

“ქართული ოცნება” აღარ არის სასურველი სტუმარი არსად და ეს ნელ-ნელა გადაითარგმნება საერთაშორისო ფორუმებში ცარიელ სკამებში, რაც ვნახეთ ევრონესტში, – ამის შესახებ საერთაშორისო საკითხების ექსპერტმა გიორგი რუხაძემ განაცხადა.

მისივე თქმით, საერთაშორისო ფორუმებზე ხელისუფლების ნაცვლად ოპოზიცია იქნება წარმოდგენილი.

“ქართული ოცნება” აღარ არის სასურველი სტუმარი არსად და ეს ნელ-ნელა გადაითარგმნება საერთაშორისო ფორუმებში ცარიელ სკამებში, რაც ვნახეთ ევრონესტში. ხანდახან არ მივლენ თვითონ, ხანდახან არ დაპატიჟებენ, საბოლოო ჯამში კი, მივალთ იქამდე, რომ ნებისმიერ საერთაშორისო მნიშვნელოვან ფორუმებზე უკვე წარმოდგენილი იქნება არა “ქართული ოცნება”, არამედ დემოკრატიული ოპოზიცია, როგორც უკვე ახლაა წარმოდგენილი ევრონესტზე.

ეს ხდება ჩვეულებრივი ამბავი, როდესაც ქვეყანაში ხდება დიქტატურა და მმართველი ძალა არის ავტორიტარული რეჟიმი”, – განაცხადა გიორგი რუხაძემ.

ევროპასთან ინტეგრაციის კომიტეტის თავმჯდომარე ლევან მახაშვილი ევრონესტის საპარლამენტო ასამბლეას წერილით მიმართავს, სადაც განმარტავს, თუ  რატომ შეიკავა თავი საქართველოს პარლამენტის დელეგაციამ ერევანში, ევრონესტის საპარლამენტო ასამბლეის მე-12 პლენარულ სესიაში მონაწილეობისგან.  როგორც მახაშვილი აღნიშნავს, მმართველი გუნდი „შეშფოთებულია ევრონესტის საპარლამენტო ასამბლეის მუშაობაში ჩართული ზოგიერთი ევროპარლამენტარის, ისევე, როგორც მთლიანად ევროპარლამენტის ქმედებით, რომელთა მტრული რიტორიკა და ნაბიჯები ეწინააღმდეგება პარტნიორობისა და ურთიერთპატივისცემის პრინციპებს“.

ონისე ოქრიაშვილი დგას ოპერასთან, სადაც ქოცებს მასწავლებლის რაღაც ჯილდოს ღონისძიება გაუმართავთ.

ალბათ რამდენიმე ასეული მასწავლებელი იჯდა დარბაზში და მხოლოდ ონისე ამბობს სათქმელს.

რა ფასი აქვს მაგ ჯილდოს?“ — წერს ლევან ღამბაშიძე

წინა ხელისუფლების დროს განხორციელებულ განათლების სისტემის წარმატებულ რეფორმაზე აკეთებს მინიშნებას ოპოზიციონერი პოლიტიკოსი, პარლამენტის ყოფილი დეპუტატი, ეკა ხერხეულიძე:

“ეროვნული გამოცდების დროს მინისტრის და მუშის შვილი ერთნაირი ღელვით ელოდა შედეგებს.

არ გვინდა ასეთი საქართველო?! არსებობდა შევარდნაძის მმართველობის მოდელიც, მხოლოდ დაწინაურებული კლასის შვილებისთვის განათლების მიღების ხელმისაწვდომოდა.

დავუბრუნდეთ წუმპეს, იქნებ ასე მაინც გაიხსენოს ხალხმა საიდან დააღწია თავი ქვეყანამ“, – წერს ეკა ხერხეულიძე ფეისბუქის პირად გვერდზე.

რესტორან „ქვევრის” მფლობელი ლაშა ბასლანძე გარდაიცვალა. ინფორმაცია სოციალურ ქსელში ცოტა ხნის წინ მისმა მეგობარმა ამიკო ჯანელიძემ გაავრცელა. მოგვიანებით კი სამწუხარო ინფორმაცია დადასტურდა.

ლაშა ბასლანძის გარდაცვალების ზუსტი მიზეზი ჯერჯერობით უცნობია, გავრცელებული ინფორმაციით კი იგი გულის შეტევით გარდაიცვალა.

ბასლანძეს სოციალურ ქსელში მეგობრები და ოჯახის წევრები ემშვიდობებიან

ზურა ხაჩიძე:ღმერთო ეს რა უბედურება დაგვატყდა თავს,ეს რა სასჯელია,ვინც გვიყვარს ასე ნაადრევად რომ მიგყავს შენთან! უფალმა დაუმკვიდროს სასუფეველი სადაც მართალნი განისვენებენ!ამინ ძალიან მაგარი ბიჭი აღარ გვყავს ბასლა!

ლალი მოროშკინა: მოვრჩეთ ამდენ შუღლს, ბოღმას, დაპირისპირებას! მერამდენე ბიჭს უსკდება გული! არ მჯერა მინდა ტყუილი იყოს კარგით რა…

ნოე სულაბერიძე: დაუჯერებელი ტრაგედიაა! ნათელში იყოს შენი სული ლაშა.

ნატო გელაშვილი: ჩემო გულიანო და კარგო ბიჭო რა დავწერო. დამადუმა შენმა გარდაცვალებამ.

ნინი შერმადინი: შენ მოგიკვდი მე! ჩემო სიკეთის ბიჭო! მე რომ მშობლები დამეღუპა, მარიამი თბილისში დამრჩა, უვიზოდ, უმეურვეოდ, ლაშა ბიძამისის პანაშვიდებიდან დარბოდა ჩემთვის ბავშვის საბუთების მოსაგვარებლად, ჩემი ტკივილი უფრო მნიშვნელოვანი იყო მისთვის ვიდრე თავისი. ლაშას დედას კიდევ მილიონი მადლობა ყველა იმ დახმარებისთვის რაც მე ვიცი და არ ჩამოვთვლი. დავანებოთ სალომეს თავი,რომ ის ჩემი დაქალია, ლაშა ჩემო ძამიკო, მეგობარო, ამაგიანო და გულიანო ბიჭო! დიდი მადლობა ყველაფრისთვის! რანაირად მატკინე გული სალომე ბაკურაძე, როგორ მოვიდე ან რით განუგეშო არ ვიცი, სანტის და ელენეს რა ვუთხრა.

ცნობისთვის, ლაშა ბასლანძე პროდიუსერი და რესტორან „ქვევრის” მფლობელი გახლდათ. ლაშას პირველი ქორწინებიდან ერთი შვილი ელენე ჰყავს, რომელთან ერთადაც იტალიაში წინა დღეებში მოგზაურობდა. როგორც ირკვევა იგი სამშობლოში დილით ჩამოფრინდა. მისი მეუღლე მომღერალი სალომე ბაკურაძეა. წყვილი 2014 წელს დაქორწინდა.

მათ ერთი საერთო შვილი, 9 წლის სანი ჰყავთ.

„სამართალდამცავები გადმოვლენ პროტესტის მხარეს“ – უკანასკნელი რამდენიმე თვის განმავლობაში არაერთი პოლიტიკური აქტორი ავრცელებდა მსგავს ინფორმაციას და საზოგადოებაში აჩენდა ცრუ მოლოდინებს.

4 ოქტომბრის მოვლენების შემდეგ შეგვიძლია ვთქვათ, რომ პოლიცია და მმართველი პარტია მჭიდროდ თანამშრომლობს და არ ჩანს არანაირი ნიშანი, რომ „ძალოვანები“ პროტესტს რაიმე ფორმით თანაუგრძნობენ.

ამის დასტურია ათობით ადამიანი წინასწარ პატიმრობაში, რომლებსაც მრავალწლიანი სასჯელები ელით და 90-ზე მეტი ადამიანი ადმინისტრაციულ პატიმრობაში – პირბადის ტარების ან გზის გადაკეტვის გამო.

შალვა ლომიძე, თადარიგის გენერალ-მაიორი, „ჯეოქეისის“ ანალიტიკოსი, საქართველოს დაზვერვის სამსახურის უფროსი იყო 2021-2024 წლის აპრილამდე. ყოფილი უფროსი, „ბათუმელებთან“ ვრცელ ინტერვიუში დეტალურად მიმოიხილავს ქართულ საპოლიციო სისტემას, ხსნის რა ურთიერთკავშირშია სახელმწიფო და ძალოვანი სტრუქტურა  და ამბობს, რომ პოლიცია არასდროს გადავა პროტესტის მხარეს, გარდა ერთი გამონაკლისისა.

– ბატონო შალვა, სახელმწიფო, ერთი მხრივ, სამართალდამცავს აძლევს ძალაუფლებას, მეორე მხრივ კი, სამართალდამცავს მთელი რიგი ვალდებულებები აქვს სახელმწიფოს მიმართ. შეგიძლიათ აღგვიწეროთ ამ ურთიერთკავშირისა და ვალდებულებების სქემა როგორია? რა ვალდებულება უჩნდება პირს სახელმწიფოს მიმართ? რა ვალდებულება აქვს სახელმწიფოს პოლიციის თანამშრომლის მიმართ?

სამართალდამცავი ორგანოს ურთიერთობა სახელმწიფოსთან იწყება კანონით განსაზღვრული მანდატიდან, რომელიც აყალიბებს, თუ ვის ემორჩილება ორგანო, რა უფლებამოსილება აქვთ მათ, რა ტიპის მაკონტროლებელი მექანიზმები არსებობს და ა.შ. ეს ურთიერთობა უნდა ხორციელდებოდეს ოფიციალური არხებით და გამყარებული უნდა იყოს შესაბამისი დოკუმენტაციით.

სახელმწიფოსა და სამართალდამცავ სისტემას შორის არსებული ურთიერთობები კომპლექსურია. ერთი შეხედვით ყველაფერი მარტივად ჩანს, არის საკანონმდებლო სივრცე, მკვეთრად განსაზღვრული ვალდებულებები, მაკონტროლებელი მექანიზმები და ყველა მოქმედებს მისი კომპეტენციისა თუ უფლებამოსილების ფარგლებში. თუმცა, სამწუხაროდ, ეს საკითხი მარტივად ვერ ექცევა ამ ჩარჩოებში. არსებითად მნიშვნელოვან როლს ასრულებს პიროვნული ფაქტორი, როგორც პოლიტიკურ ისტებლიშმენტში, ასევე სამართალდამცავ სისტემაში.

ძალოვან ორგანიზაციებშიც ყვავის მავნე პრაქტიკა, რადგან დღეს, სამართალდამცავს მიაჩნია, რომ ის არა ხალხის, არამედ გადაწყვეტილების მიმღები ერთი კონკრეტული ჯგუფის მსახურია, რომელიც მის კარიერულ წინსვლასა და წარმატებას განსაზღვრავს.

სხვათა შორის, საერთაშორისო პრაქტიკა აღიარებს არაფორმალური ურთიერთობების ეფექტიანობას ყოველდღიურ კომუნიკაციაში, ინფორმაციის გაცვლასა ან კრიზისის მართვაში. თუმცა, ზღვარი მკაფიოდ არის გავლებული – ამ ტიპის ურთიერთობები არ და ვერ იქცევა გადაწყვეტილების მიღების საფუძვლად, გამორიცხავს პირად ან პოლიტიკურ ინტერესს და ემყარება პროფესიულ ნდობას და არა ზეგავლენის მოხდენას.

სამართალდამცავი სისტემისათვის დამახასიათებელი მკაცრი ვერტიკალური მართვის პრაქტიკა მრავალი ხილული თუ უხილავი კომპონენტისგან შედგება. ამ ურთიერთობებში მყოფ ორივე მხარეს, სამწუხაროდ, აწყობს ასეთი ფორმის კომუნიკაცია, ვინაიდან ეს ფორმატი ამარტივებს მართვას, გადაწყვეტილებების მიღებას, ასევე აძლიერებს პერსონალურ ურთიერთდამოკიდებულებას და გარკვეულწილად ქმნის დამატებით გარანტიებს საქმიანობის მხარდაჭერაში.

მართვის ასეთი სისტემისათვის დამახასიათებელია ცალმხრივი კომუნიკაცია, განსხვავებული აზრი წახალისებული არ არის, შესაბამისად ინიციატივა ნულია. არიან დავალებების გამცემები და ამ დავალებების უპირობოდ შემსრულებლები.

ყველა საკითხი თანხმდება ხელმძღვანელობასთან, პროცესები ჩერდება, თუ ხელმძღვანელობას არ სცალია, შემსრულებელი თავისუფალია ყველანაირი პასუხისმგებლობისგან, ინდივიდუალურ გადაწყვეტილებას ყველა თავს არიდებს და შედეგად ვიღებთ სივრცეს, სადაც განვითარება და ზრდა შეუძლებელია.

ასევე, საგანგაშოა, ის ფაქტი, რომ სამართალდამცავი სისტემის მართვაში, ხშირ შემთხვევებში, სიტყვიერი განკარგულებები და მითითებები უფრო მნიშვნელოვანი გავლენის მქონეა და შესასრულებლად სავალდებულოა, ვიდრე კანონმდებლობით განსაზღვრული მოვალეობები.

ასეთი ტიპის სისტემაში მოხვედრისას, ან იღებ იქ არსებულ „წესებს“ და ერგები სიტუაციას, ან იძულებული ხდები დატოვო სისტემა, შეიცვალო პროფესია.

ვრცლად

“[აქცია] მილევად პროცესშია… იმ ადამიანების აბსოლუტური უმრავლესობა არის დახელფასებული. ყველაზე არ ვამბობ, რამდენიმე ადამიანია, რომელიც არაა დახელფასებული. აბსოლუტური უმრავლესობა დახელფასებულია – პარტიული აქტივი, ენჯეო აქტივი, ეს მათი სამსახურია. მათ უნდა შექმნან საინფორმაციო ხმაური[..] ერთი წელი ვაცდიდით, ეს ოდესღაც უნდა მორჩენილიყო…“  ამბობს  ლევან მაჭავარიანი ოცნების  რუსთავი 2-ის ეთერში.

ნებისმიერი სხვა ადამიანი რომ ყოფილიყო იმავე ბრალდებით, რაც ახლა ღარიბაშვილს აქვს, ის ახლა იქნებოდა ციხეში, – ამის შესახებ “ნაციონალური მოძრაობის” ლიდერმა ანა წითლიძემ განაცხადა.

მისივე თქმით, ბიძინა ივანიშვილს ირაკლი ღარიბაშვილი ციხეში არ სჭირდება.

“მთელი ეს კორუფციული სქემა, რომელზედაც იდგა ღარიბაშვილი და ღარიბაშვილის კლანი, რომლებიც ათეულობით მილიონს ჰპარავდნენ საქართველოს მოქალაქეებს, ასე თუ მიჰყვნენ, შეუძლიათ ჩავიდნენ თითოეულ სამინისტრომდე, უწყებამდე, ინსტიტუციამდე და ადამიანამდე, რომლებიც უშუალოდ იყვნენ პასუხისმგებელი ამ საქმეში. მათ შეიძლება ისე გააფართოონ ეს წრე, რომ მოუწიოთ ათეულობით ადამიანის დაკავება.

თქვენ წარმოიდგინეთ, ნებისმიერი სხვა ადამიანი რომ ყოფილიყო იმავე ბრალდებით, რაც ახლა ღარიბაშვილს აქვს, ის ახლა იქნებოდა ციხეში, მაგრამ ეს, რასაც თვალს ვადევნებთ, არ არის კორუფციასთან ბრძოლა, ეს არის ბიძინას რეკეტი და ამ რეკეტის მიხედვით, ღარიბაშვილი გარეთ სჭირდებათ, რომ ის თანხა, რაც მოპარული აქვთ, მიიტანოს უკან და ამიტომ, არ სჭირდება ივანიშვილს ციხეში გამოკეტილი ღარიბაშვილი და არც ლილუაშვილი”, – განაცხადა ანა წითლიძემ.

სამსახურებრივი უფლებამოსილების ბოროტად გამოყენების ფაქტზე მუნიციპალური განვითარების ფონდის ყოფილი დირექტორი დავით ტაბიძე დააკავეს. ამის შესახებ ინფორმაციას ფინანსთა სამინისტროს საგამოძიებო სამსახური ავრცელებს.

23–24 ოქტომბერს, პეკინში, აზიის განვითარების ბანკმა (ADB) ინოვაციური და მდგრადი ფინანსების თემაზე კონფერენცია გამართა, რომელსაც აზიის, წყნარი ოკეანის და კავკასიის რეგიონების წამყვანი ფინანსური ინსტიტუტების წარმომადგენლები და სფეროს ექსპერტები ესწრებოდნენ.

ღონისძიებაში მონაწილეობას იღებდა წამყვანი საინვესტიციო კომპანიის, გალტ & თაგარტის გენერალური დირექტორის მოადგილე, ქეთევან თოიძე, რომელმაც პანელურ დისკუსიაზე მწვანე დაფინანსების სფეროში კერძო სექტორისა და ფინანსური ინსტიტუტების როლი მიმოიხილა.

პანელურ დისკუსიაში მონაწილეობა მიიღეს ფინანსური ინსტიტუტების წარმომადგენლებმა სხვადასხვა ქვეყნიდან — საქართველოდან, ინდონეზიიდან, აზერბაიჯანიდან, მონღოლეთიდან, ტაილანდიდან, ფილიპინებიდან და ვიეტნამიდან. მათ ინდუსტრიის მთავარი გამოწვევებზე ისაუბრეს, რაც ინვესტორთა მოლოდინებს, რისკების აღქმის მართვას, მონაცემების ხარისხს და ბაზარზე წვდომას უკავშირდება.

“მოხარული ვართ, რომ გვქონდა პატივი, მონაწილეობა მიგვეღო აზიის განვითარების ბანკის მიერ ორგანიზებულ ორდღიან კონფერენციაში, სადაც მდგრად დაფინანსებასთან და კლიმატის ეროვნულ მიზნებთან დაკავშირებული სტრატეგიები მიმოვიხილეთ. საერთაშორისო გამოცდილების გაზიარება და პარტნიორობა ისეთ ორგანიზაციასთან, როგორიცაა ADB, შესაძლებლობას გვაძლევს, ბაზარზე საუკეთესო პრაქტიკები დავამკვიდროთ და ხელი შევუწყოთ ქვეყნის მდგრადი ეკონომიკის განვითარებას”, – განაცხადა ქეთევან თოიძემ.

ორდღიანი ღონისძიების მიზანი იყო ქვეყნებს შორის გამოცდილების გაზიარება, რეგიონული თანამშრომლობის გაძლიერება და მდგრადი ფინანსების განვითარების ხელშეწყობა მწვანე ეკონომიკის, ESG სტანდარტების, მწვანე ობლიგაციების ბაზრისა და კერძო კაპიტალის მობილიზების გზით.

თიბისი კამპუსი განათლების მიღების განსხვავებული და გამორჩეული პროგრამაა, რომელიც ახალგაზრდების მზარდ ცნობისმოყვარეობას, მუდმივი განვითარების სურვილსა და მიზანსწრაფულობას პასუხობს.

თიბისი კამპუსში მიღებული ცოდნა სტუდენტებს, არჩეული მიმართულებით, კონკურენტულ ბაზარზე დასაქმებაში და საკუთარი ბიზნესის წარმატებით მართვაში ეხმარება. კამპუსმა, ერთი წლის განმავლობაში, 600-მდე მონაწილე გააერთიანა, მათი 18% კი უკვე წარმატებით დასაქმდა.

კამპუსში, თიბისის გუნდისთვის, კარგად ნაცნობი თანამედროვე და მოთხოვნადი პროფესიები ისწავლება. თიბისის გუნდის წევრები, სფეროს სხვა პროფესიონალების ჩართულობით აზიარებენ მათ საუკეთესო ცოდნას და გამოცდილებას. სწორედ ამიტომ, კამპუსის კურსდამთავრებულებისთვის გაჩნდა ინიციატივა – „ერთი დღე თიბისიში“.

ინიციატივის ფარგლებში კამპუსის 45 კურსდამთავრებული, 22 ოქტომბერს, თიბისის ესტუმრა – ჩაერთნენ მათი კურსის შესაბამისი მიმართულების სამუშაო პროცესში, გაეცნენ რეალურ პროექტებსა და გუნდის წევრებს. სამუშაო დღის ბოლოს კი ჩაუტარდათ მედეა ტაბატაძის ვორქშოფი თემაზე – „როგორ მოვემზადოთ სამუშაო ბაზრისთვის“.

თიბისი კამპუსი სტუდენტებს 9 მოთხოვნადი მიმართულებით სთავაზობს ონლაინ კურსებს: მეწარმეობას და ბიზნესის დაგეგმარება, ტექნოლოგიური პროექტების მართვის საფუძვლები, მონაცემთა ანალიზი, UI/UX დიზაინი, IT ბიზნეს ანალიზი, ბაზრის კვლევა, ციფრულ მარკეტინგი, სარეკლამო კონტენტის შექმნა, საძიებო სისტემების ოპტიმიზაცია – SEO.

თიბისი ზრუნავს, რომ განათლება ახალგაზრდებისთვის მაქსიმალურად ხელმისაწვდომი იყოს. კამპუსში სწავლა სრულად უფასოა, ონლაინ ფორმატი კი ახალგაზრდებს საშუალებას აძლევს მონაწილეობა მთელი საქართველოდან მიიღონ.

ყველაფერი გამოგივა, მთავარია გჯეროდეს შენი მიზნების, თიბისის განათლების პროგრამები კი გაძლევს შესაძლებლობას ისწავლო იქ, სადაც ხარ და სიახლეების მუდმივ ძიებაში გაიღრმაო ინტერესები და ცოდნა.

“…მე ამის დედა რო ვატირე.. წესიერმა კაცმა უბრალო კაფეში და რესტორანში დასაჯდომი ფული ვერ გაიჩინა ჯიბეშ ..გაცვდნენ, დარდით ჩამობერდნენ და ცხოვრება გაიმწარეს ამ იპოთეკის, სიძვირისა და ვალების გამო..თქვენ კი ამ მუქთად ნაშოვნი ფულის ხაპვით რა ვერ დაძეხით?..რა გადაგვაყოლეთ თქვენი გოიმი ცოლების დაბადების დღეებს და ოჯახის წევრების სახელმწიფოს ხარჯზე ჩარტერებით პროწიალს?გაგიჟდა ხალხი რა იფიქრონ და ვის იმედად იყონ აღარ იციან..თუმცა სადაც დოიმ შექმნა შექსპირი..წუნკალმა დრომ გრიგორიადისი გმირად და ეს,,ვივამედელი”ჩირქიანი ჩათლახი ,,დემოკრატიის შუქურად.. აბა,რაღა უნდა გაგ ვიკვირდეს?მეკი ვიცი რო ტაბურეტკა ნასროლია უკვე და აი, ვის მოხვდება იმან იდარდოს.. ამ ჩვენს ფირფიტას კიდო..თფუი, იობ თვაიუ მათ” -წერს ოცნების ყოფილი დეპუტატი ზაზა პაპუაშვილი სოციალურ ქსელში. [სტილი დაცულია]

უკრაინელებმა რუსეთში ბელგოროდის წყალსაცავი დაბომბეს – უკრაინული მედია წერს, რომ აღნიშნული კაშხლიდან გადმოსული წყალი, სავარაუდოდ, ვოლჩანსკის ტერიტორიას დატბორავს, სადაც ამჟამად რუსი სამხედროები არიან განლაგებულნი

“ირაკლი ლომოური – სახე ღირსეული და მებრძოლი ქართველი კაცისა!” – წერს თინათინ მოსიაშვილი სოციალურ ქსელში და საპროტესტო მსვლელობიდან ვიდეოს აქვეყნებს.

პუბლიცისტი და მხატვარი მაია ორჯონიკიძე:

დედაჩემი ვერ მოესწრო, მაგრამ მე მოვესწრები იმ დროს, რაზეც ის ამ ინტერვიუს ბოლოში წერს. იზას “ფანი” წულუკიანი დათაგეთ ვინმემ.

საქართველოს რუკა ჭიათურაში, ჭიათურობა 2025-ის აღსანიშნავ ღონისძიებაზე – ფოტოს, სადაც საქართველოს რუკა დროებით ოკუპირებული რეგიონების – აფხაზეთისა და სამაჩაბლოს გარეშეა, ქალაქის მერია აქვეყნებს.

რო­დე­საც გვა­რი “ჭი­ა­უ­რე­ლი” გეს­მის, წარ­მო­სახ­ვა­ში ცო­ცხლდე­ბა ქარ­თუ­ლი კულ­ტუ­რის პან­თე­ო­ნი: მი­ხე­ილ ჭი­ა­უ­რე­ლი, ვე­რი­კო ან­ჯა­ფა­რი­ძე, სო­ფი­კო ჭი­ა­უ­რე­ლი. თუმ­ცა, მოს­კოვ­ში ცხოვ­რობს და მოღ­ვა­წე­ობს ამ დი­ნას­ტი­ის კი­დევ ერთი წარ­მო­მად­გე­ნე­ლი – რა­მაზ ჭი­ა­უ­რე­ლი. ის რუ­სუ­ლი მე­დი­ის ცნო­ბი­ლი სა­ხეა, რომ­ლის ცხოვ­რე­ბაც სავ­სეა პა­რა­დოქ­სე­ბით: ატა­რებს ლე­გენ­და­რულ გვარს, მაგ­რამ არ იცის ქარ­თუ­ლი ენა; გა­ი­ზარ­და საბ­ჭო­თა ინ­ტე­ლი­გენ­ცი­ის ელი­ტა­ში, თუმ­ცა 2016 წელს ვლა­დი­მირ ჟი­რი­ნოვ­სკის სა­არ­ჩევ­ნო შტაბ­ში მუ­შა­ობ­და. ჩვენ გი­ამ­ბობთ რა­მაზ ჭი­ა­უ­რე­ლის გზას თბი­ლი­სუ­რი არ­და­დე­გე­ბი­დან რუ­სულ პო­ლი­ტი­კურ და მე­დია სამ­ყა­რომ­დე.

“ბე­ბია სოფო” და “100%-იანი იმუ­ნი­ტე­ტი ვარ­სკვლა­ვო­ბის­გან”

1977 წელს მოს­კოვ­ში და­ბა­დე­ბუ­ლი რა­მაზ მი­ხე­ი­ლის ძე ჭი­ა­უ­რე­ლი ლე­გენ­და­რუ­ლი სო­ფი­კო ჭი­ა­უ­რე­ლის ძმის, რა­მაზ უფ­რო­სის, შვი­ლიშ­ვი­ლია. თუმ­ცა, რო­გორც თა­ვად იხ­სე­ნებ­და, სო­ფი­კოს „ბე­ბი­ას“ ეძახ­და, მის მე­უღ­ლეს, კოტე მა­ხა­რა­ძეს კი – „ბა­ბუ­ას“.

მის­მა ბავ­შვო­ბამ, ბუ­ნებ­რი­ვია, თე­ატ­რის კუ­ლი­სებ­ში გა­ი­ა­რა. პირ­ვე­ლი სცე­ნუ­რი გა­მოც­დი­ლე­ბაც სწო­რედ ლე­გენ­და­რულ წი­ნაპ­რებს უკავ­შირ­დე­ბა.

“ბავ­შვო­ბა­ში მა­ლის თე­ატ­რის სცე­ნა­ზეც კი გავ­დი­ო­დი სო­ფი­კო ჭი­ა­უ­რელ­სა და კოტე მა­ხა­რა­ძეს­თან ერ­თად” – იხ­სე­ნებ­და რა­მა­ზი 2008 წელს გა­მო­ცე­მა “Труд-7”-თან ინ­ტერ­ვი­უ­ში.

“მათ მოს­კოვ­ში ჩა­მოჰ­ქონ­დათ შე­სა­ნიშ­ნა­ვი სპექ­ტაკ­ლი ქარ­თულ ენა­ზე, “ური­ელ აკოს­ტა”. ბე­ბია ივ­დითს თა­მა­შობ­და, ბა­ბუა – ური­ელს… მე პა­ტა­რა პა­ჟის ეპი­ზო­დუ­რი როლი მქონ­და, შან­და­ლი გა­მომ­ქონ­და სცე­ნა­ზე. გა­ნუ­მე­ო­რე­ბე­ლი შეგ­რძნე­ბა გან­ვი­ცა­დე, როცა სცე­ნი­დან გა­და­ჭე­დილ დარ­ბაზს ვუ­ყუ­რებ­დი“.

მი­უ­ხე­და­ვად ასე­თი გა­რე­მოც­ვი­სა, რა­მა­ზი ამ­ტკი­ცებს, რომ “ვარ­სკვლა­ვუ­რი და­ა­ვა­დე­ბის­გან” და­ზღვე­უ­ლია. მე­ტიც, მისი თქმით, ეს გვა­რი თა­ვად არის იმუ­ნი­ტე­ტი:

“ერთ მო­მენ­ტში მივ­ხვდი, რომ ამ ოჯა­ხის კუთ­ვნი­ლე­ბა “ვარ­სკვლა­ვუ­რი და­ა­ვა­დე­ბის­გან” 100%-იან იმუ­ნი­ტეტს მაძ­ლევს. რო­გორც კი ამის ნიშ­ნე­ბი ჩნდე­ბო­და, მახ­სენ­დე­ბო­და, რომ არ­სე­ბო­ბენ სოფო, კოტე, გია (და­ნე­ლია), ვე­რი­კო… ამ ადა­მი­ა­ნებ­მა და­იმ­სა­ხუ­რეს მე­გა­ვარ­სკვლა­ვის წო­დე­ბა, თუმ­ცა რე­ა­ლურ ცხოვ­რე­ბა­ში არას­დროს ყო­ფი­ლან ასე­თე­ბი. ვე­რი­კოს ბო­ლომ­დე ეჭვი ეპა­რე­ბო­და – მსა­ხი­ო­ბი ვარ კიო? ინ­გლი­სის ხე­ლოვ­ნე­ბის აკა­დე­მი­ამ ის XX სა­უ­კუ­ნის ათ სა­უ­კე­თე­სო მსა­ხი­ობს შო­რის და­ა­სა­ხე­ლა, ის კი მა­ინც ღე­ლავ­და. ამის შემ­დეგ რო­გორ და­ვუშ­ვა ფიქ­რიც კი „ვარ­სკვლა­ვო­ბა­ზე“?“

მა­მის “გმი­რო­ბა”, 49 წლის წყევ­ლა და დარ­ღვე­უ­ლი ფიცი

რა­მა­ზის ოჯახ­ში ერთი ხაზი მა­ინც გა­ე­მიჯ­ნა ხე­ლოვ­ნე­ბას. მა­მა­მი­სი, მი­ხე­ილ რა­მა­ზის ძე ჭი­ა­უ­რე­ლი (სო­ფი­კოს ძმის­შვი­ლი), ცნო­ბი­ლი კარ­დი­ო­ქი­რურ­გი გახ­და. რა­მაზ უმ­ცრო­სი მა­მის ამ არ­ჩე­ვანს „გმი­რო­ბად“ მი­იჩ­ნევს.

“მა­მა­ჩემს თა­ვი­სუფ­ლად შე­ეძ­ლო შე­მოქ­მე­დე­ბი­თი გზა აერ­ჩია. მაგ­რამ მან სა­კუ­თარ თავ­ში იპო­ვა სი­მა­მა­ცე, სხვა ას­პა­რე­ზი აერ­ჩია. მე­დი­ცი­ნის სფე­რო­ში ის არა­ნაკ­ლებ დი­ა­დი გახ­და და მათ [ოჯა­ხის ლე­გენ­და­რულ წევ­რებს] ერთ რიგ­ში ჩა­უდ­გა“.

მისი მამა თბი­ლი­სი­დან მოს­კოვ­ში 22 წლის ასაკ­ში ჩა­ვი­და და რუ­სუ­ლად თით­ქმის ვერ ლა­პა­რა­კობ­და. სა­დოქ­ტო­რო დი­სერ­ტა­ცი­ის და­წე­რა­ში მას რა­მა­ზის დედა, ელე­ნა კო­რო­ლი­ო­ვა და­ეხ­მა­რა.

ბავ­შვო­ბა­ში რა­მა­ზი ყო­ველ ზა­ფხულს თბი­ლის­ში, დიდ ბე­ბი­ას­თან – ვე­რი­კო ან­ჯა­ფა­რი­ძეს­თან ჩა­დი­ო­და. სწო­რედ ამ პე­რი­ოდს უკავ­შირ­დე­ბა მისი ყვე­ლა­ზე დიდი სი­ნა­ნუ­ლი – პი­რო­ბა, რო­მე­ლიც ვერ შე­ას­რუ­ლა:

“მე ქარ­თუ­ლად არ ვლა­პა­რა­კობ. მაგ­რამ აუ­ცი­ლებ­ლად ვის­წავ­ლი, რად­გან ამის პი­რო­ბა ჩემს დიდ ბე­ბი­ას, ვე­რი­კოს მი­ვე­ცი. ყო­ველ ზა­ფხულს, როცა მას­თან თბი­ლის­ში ჩავ­დი­ო­დი, მე­კი­თხე­ბო­და: „რა­მაზ, ის­წავ­ლე ქარ­თუ­ლი?“ ყო­ველ ჯერ­ზე მრცხვე­ნო­და პა­სუ­ხის გა­ცე­მა… ახლა დრო­ის გა­მო­ნახ­ვა რთუ­ლია, მაგ­რამ მე აუ­ცი­ლებ­ლად შე­ვას­რუ­ლებ სი­ტყვას” – ამ­ბობ­და ის 2008 წელს.

ინ­ტერ­ვი­უ­ში რა­მა­ზი ოჯა­ხის მის­ტი­კურ ტრა­გე­დი­ებ­საც შე­ე­ხო. აღ­მოჩ­ნდა, რომ ჭი­ა­უ­რე­ლე­ბის ოჯახ­ში კა­ცე­ბის­თვის ფა­ტა­ლუ­რი რი­ცხვი 49 იყო:

“სო­ფი­კოს ორი­ვე ძმა, ოთა­რი და რა­მა­ზი (მისი ბა­ბუა) 49 წლის ასაკ­ში გარ­და­იც­ვალ­ნენ. რა­მა­ზი – კი­ბო­თი, ოთა­რი – არ ვიცი რით. დიდ­მა ბა­ბუ­ამ (მი­ხე­ილ ჭი­ა­უ­რელ­მა) ორ­მა­გი და­ნა­კარ­გი ვერ გა­და­ი­ტა­ნა და რა­მა­ზის გარ­დაც­ვა­ლე­ბი­დან მა­ლე­ვე წა­ვი­და. ვე­რი­კოს­თვის ეს ყვე­ლა­ზე სა­ში­ნე­ლი წლე­ბი იყო“.

კა­რი­ე­რა: სპორ­ტუ­ლი კო­მენ­ტა­ტო­რი, მსა­ხი­ო­ბი და ჟი­რი­ნოვ­სკის შტა­ბის წევ­რი

თავ­და­პირ­ვე­ლად რა­მაზ­მა ლინგვის­ტის პრო­ფე­სია აირ­ჩია, თუმ­ცა პა­რა­ლე­ლუ­რად და­ი­წყო ჟურ­ნა­ლის­ტად მუ­შა­ო­ბა “კო­მერ­სან­ტში”. 1999 წლი­დან ის 6 წელი „НТВ-Плюс“-ზე სპორ­ტულ კო­მენ­ტა­ტო­რად მუ­შა­ობ­და, რაც, ფაქ­ტობ­რი­ვად, მისი “ბა­ბუ­ის”, კოტე მა­ხა­რა­ძის პრო­ფე­სი­ის გა­მე­ო­რე­ბა იყო, თუმ­ცა რუ­სულ მე­დი­ა­ში.

2000-იანი წლე­ბის ბო­ლოს რო­დე­საც რა­მაზ ჭი­ა­უ­რელ­მა მსა­ხი­ო­ბო­ბა მო­ინ­დო­მა (რო­მე­ლიც იმ დროს პრო­ფე­სი­ით ჟურ­ნა­ლის­ტი და ლინგვის­ტი იყო), ის კას­ტინ­გებ­ზე მი­დი­ო­და, მაგ­რამ რე­ჟი­სო­რე­ბი უარს ეუბ­ნე­ბოდ­ნენ. რე­ჟი­სო­რე­ბი თვლიდ­ნენ, რომ კი­ნო­ში მხო­ლოდ ისე­თი ადა­მი­ა­ნი უნდა გა­და­ე­ღოთ, ვი­საც პრო­ფე­სი­უ­ლი სამ­სა­ხი­ო­ბო გა­ნათ­ლე­ბა (დიპ­ლო­მი) ჰქონ­და.

ამი­ტომ, რა­მაზ­მა გა­და­წყვი­ტა, ჩა­ე­ბა­რე­ბი­ნა შჩუ­კი­ნის სა­ხე­ლო­ბის თე­ატ­რა­ლურ ინ­სტი­ტუ­ტში. მის­თვის ეს დიპ­ლო­მი იქ­ნე­ბო­და სა­ბუ­თი, რომ­ლი­თაც ის რე­ჟი­სო­რებს და­უმ­ტკი­ცებ­და, რომ პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლი მსა­ხი­ო­ბი იყო და მათ უა­რის თქმის სა­ბა­ბი აღარ ექ­ნე­ბო­დათ.

მან მარ­თლაც ითა­მა­შა არა­ერთ რუ­სულ სე­რი­ალ­სა და ფილმში („Бес в ребро“, „Склифосовский“, „День выборов-2“), თუმ­ცა ძი­რი­თა­დად ეპი­ზო­დურ რო­ლებს ას­რუ­ლებ­და და სამ­სა­ხი­ო­ბო კა­რი­ე­რა მის მთა­ვარ საქ­მედ არ ქცე­უ­ლა.

ბევ­რად უფრო აქ­ტი­უ­რი იყო მისი, რო­გორც მე­დი­ა­მე­ნე­ჯე­რი­სა და წამ­ყვა­ნის კა­რი­ე­რა. ის მუ­შა­ობ­და თით­ქმის ყვე­ლა მსხვილ მე­დი­აჰოლ­დინ­გში:

იყო რე­ა­ლი­თი შოუს წამ­ყვა­ნი („Муз-ТВ“);მიჰ­ყავ­და გა­და­ცე­მე­ბი რა­დი­ო­სად­გუ­რებ­ზე „Маяк“ და „Радио Спорт“;მუ­შა­ობ­და წამ­ყვა­ნად არ­ხებ­ზე „РЕН ТВ“ („Экстренный вызов“) და „Мир“ (კულ­ტუ­რის ამ­ბე­ბი);2015-2016 წლებ­ში იყო „НТВ“-ს სა­ინ­ფორ­მა­ციო გა­მოშ­ვე­ბის („Сегодня“) წამ­ყვა­ნი.

მო­უ­ლოდ­ნე­ლი გზა პო­ლი­ტი­კა­ში

რა­მაზ ჭი­ა­უ­რე­ლის ბი­ოგ­რა­ფი­ა­ში ყვე­ლა­ზე მო­უ­ლოდ­ნე­ლი შტრი­ხი 2016 წელს გა­მოჩ­ნდა. კა­რი­ე­რის პიკ­ზე, რო­დე­საც პა­რა­ლე­ლუ­რად მუ­შა­ობ­და ფე­დე­რა­ლურ არხ „Россия-24“-ზე, ის ოფი­ცი­ა­ლუ­რად და­საქმდა ვლა­დი­მირ ჟი­რი­ნოვ­სკის პარ­ტი­ის (ЛДПР) შტაბ­ში სა­პარ­ლა­მენ­ტო არ­ჩევ­ნე­ბის დროს.

ამ ხმა­უ­რი­ა­ნი პო­ლი­ტი­კუ­რი ეპი­ზო­დის შემ­დეგ, მისი სა­ტე­ლე­ვი­ზიო კა­რი­ე­რა თით­ქოს შე­წყდა. 2017 წლი­დან დღემ­დე რა­მაზ ჭი­ა­უ­რე­ლი ერთ-ერთი ყვე­ლა­ზე გავ­ლე­ნი­ა­ნი და ლი­ბე­რა­ლუ­რი რუ­სუ­ლი რა­დი­ო­სად­გუ­რის, „Коммерсантъ FM“-ის ხა­ზო­ვა­ნი ეთე­რის წამ­ყვა­ნია. ფაქ­ტობ­რი­ვად, ბოლო წლებ­ში მან ტე­ლე­ეკ­რა­ნი­დან, რო­მე­ლიც მუდ­მივ ცვლი­ლე­ბებს მო­ი­თხოვ­და, რა­დი­ოს­ტუ­დი­ა­ში გა­და­ი­ნაც­ვლა, სა­დაც სტა­ბი­ლუ­რად აგ­რძე­ლებს მუ­შა­ო­ბას.

პი­რა­დი ცხოვ­რე­ბა: მა­მა­კა­ცი, რო­მელ­მაც 28 წლის ტრა­დი­ცია და­არ­ღვია

ჭი­ა­უ­რე­ლე­ბის ოჯახს, 49 წლის ტრა­გი­კუ­ლი “წყევ­ლის” გარ­და, ბედ­ნი­ე­რი ტრა­დი­ცი­აც ჰქონ­და – რი­ცხვი 28.

“ამ ასაკ­ში და­ქორ­წინ­დნენ ყვე­ლა კა­ცე­ბი ჩვენს ოჯახ­ში. მა­მა­ჩე­მი, მა­მა­მი­სი, ბი­ძა­ჩე­მი. ამი­ტომ, როცა 28 წელი შე­მის­რულ­და, და­მი­წყეს და­მუ­შა­ვე­ბა: ვინ არის, სად არის, რო­დის მოგ­ყავს ცოლი? არ გა­მიკ­ვირ­დე­ბა, თუ ჩემს უმ­ცროს ძმას, კი­რილ­საც, 28 წლამ­დე მო­აც­დე­ვი­ნე­ბენ, თუმ­ცა, ჩემ­გან გან­სხვა­ვე­ბით, მას სა­ცო­ლე უკვე დიდი ხა­ნია ჰყავს.“ – იხ­სე­ნებ­და რა­მა­ზი.

თუმ­ცა, მან ეს ტრა­დი­ცია და­არ­ღვია. დღეს, 47 წლის ასაკ­ში, რა­მაზ ჭი­ა­უ­რე­ლი ოფი­ცი­ა­ლუ­რად და­ქორ­წი­ნე­ბუ­ლი არ არის და არც შვი­ლე­ბი ჰყავს.

მისი ერ­თა­დერ­თი გახ­მა­უ­რე­ბუ­ლი რო­მა­ნი 2012-2013 წლებ­ში რუს მსა­ხი­ობ ვა­ლე­რია ლანსკა­ი­ას­თან იყო, თუმ­ცა წყვი­ლი მა­ლე­ვე და­შორ­და. რო­გორც ჩანს, ლე­გენ­და­რუ­ლი წი­ნაპ­რე­ბის „ფან­ტას­ტი­კუ­რი სიყ­ვა­რუ­ლის“ მა­გა­ლით­ზე გაზ­რდი­ლი რა­მა­ზი პი­რად ცხოვ­რე­ბა­ში გან­სა­კუთ­რე­ბულ სტან­დარ­ტებს აწე­სებს.

“ქა­ლის იდე­ა­ლი არ მაქვს. ყო­ველ­თვის იმ­პულ­სუ­რად ვმოქ­მე­დებ – შიგ­ნით რა­ღა­ცამ უნდა „გა­აწ­კა­პუ­ნოს“. ქა­ლებ­ში მა­ღი­ზი­ა­ნებს ვულ­გა­რუ­ლო­ბა და ზედ­მე­ტი მა­მა­კა­ცუ­რო­ბა… მე ცხოვ­რე­ბა­ში არას­დროს მი­ღა­ლა­ტია. არც ერთხელ. ამის აუ­ცი­ლებ­ლო­ბა არ ყო­ფი­ლა. თუ გიყ­ვარს ადა­მი­ა­ნი, რა­ტომ უნდა უღა­ლა­ტო? ღა­ლა­ტის პა­ტი­ე­ბა არ შე­მიძ­ლია, ეს ღა­ლა­ტის ერთ-ერთი ფორ­მაა. და­ნარ­ჩენს, ალ­ბათ, ყვე­ლა­ფერს ვა­პა­ტი­ებ“.

დღეს რა­მაზ ჭი­ა­უ­რე­ლი აგ­რძე­ლებს ცხოვ­რე­ბას და მუ­შა­ო­ბას მოს­კოვ­ში. ის არის ადა­მი­ა­ნი, რო­მე­ლიც ატა­რებს ლე­გენ­და­რულ ქარ­თულ გვარს, მაგ­რამ შემ­დგა­რია რო­გორც რუ­სუ­ლი მე­დი­ის წარ­მო­მად­გე­ნე­ლი; რო­მელ­საც აქვს „იმუ­ნი­ტე­ტი“ წი­ნაპ­რე­ბის დი­დე­ბის­გან, მაგ­რამ ამა­ვე დროს ატა­რებს სი­ნა­ნულს, რომ დიდ ბე­ბი­ას, ვე­რი­კო ან­ჯა­ფა­რი­ძეს, ქარ­თუ­ლი ენის სწავ­ლის პი­რო­ბა ვერ შე­უს­რუ­ლა.

ბერ­ლინ­ში კეტი პე­რის კონ­ცერ­ტზე ქარ­თველ ფანს მიკრო­ფონ­ში სი­ტყვის თქმის შე­საძ­ლებ­ლო­ბა მი­ე­ცა, რა დრო­საც მან სა­ქარ­თვე­ლო­ში არ­სე­ბუ­ლი მდგო­მა­რე­ო­ბის შე­სა­ხებ ისა­უბ­რა.

• “მე ვარ სა­ქარ­თვე­ლო­დან და ჩემი ქვეყ­ნის ტე­რი­ტო­რი­ის 20% ოკუ­პი­რე­ბუ­ლია რუ­სე­თის მიერ. ჩვენ ვიბ­რძო­დით და ვიბ­რძო­ლებთ დე­მოკ­რა­ტი­ის­თვის, მშვი­დო­ბი­სა და თა­ნას­წო­რო­ბის­თვის. ამ­ჟა­მად ჩვე­ნი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა პრო­რუ­სუ­ლია და ჩვენ ვაპ­რო­ტეს­ტებთ ყო­ველ დღე. მშვი­დო­ბი­ა­ნი პრო­ტეს­ტის გამო მეც და­მა­კა­ვეს”, – თქვა მომ­ღერ­ლის ქარ­თველ­მა ფან­მა.

ამას კეტი პე­რის­გან მა­შინ­ვე მოჰ­ყვა რე­აქ­ცია და თქვა, რომ სა­ქარ­თვე­ლოს გვერ­დით დგა­ნან.

“ჩვენ შენს გვერ­დით ვართ სა­ქარ­თვე­ლო, იმი­ტომ რომ გვჯე­რა დე­მოკ­რა­ტი­ის”, – თქვა სცე­ნა­ზე მომ­ღე­რალ­მა.

ნა­ხეთ ვი­დეო, რო­მე­ლიც ევ­რო­პე­ლი დე­მოკ­რა­ტე­ბის ფე­ის­ბუქ გვერ­დზეც გა­მოქ­ვეყ­ნდა:

რუსი დიქტატორის სპეციალურმა წარმომადგენელმა, კირილ დმიტრიევმა, აშშ-ში გამართულ მოლაპარაკებებზე კანფეტები წაიღო, რომლებზეც ვლადიმირ პუტინის ციტატებია დატანილი. ამის შესახებ მან თავად დაწერა საკუთარ Instagram-გვერდზე.

დმიტრიევის თქმით, რუსეთსა და აშშ-ს შორის დიალოგი გრძელდება.

სპეც წარმომადგენელმა აჩვენა კანფეტები, რომლებზეც პუტინის გამონათქვამებია, მათ შორის:

„რუსეთი თავისიანებს არ ტოვებს“
„რუსეთის საზღვრები არსად მთავრდება“

მედიამ ასევე გამოაქვეყნა ფოტოები, სადაც ამ კონფეტებზე სხვა წარწერებიც ჩანს.

თბი­ლის­ში დატ­რი­ა­ლე­ბულ­მა ტრა­გე­დი­ამ მთე­ლი ქვე­ყა­ნა შეძ­რა. სას­ტი­კად არის მოკ­ლუ­ლი 26 წლის მას­წავ­ლე­ბე­ლი გიგა ავა­ლი­ა­ნი. მას გიგა სა­ცხოვ­რე­ბელ სახ­ლთან დახ­ვდნენ და თა­ვის არე­ში მძი­მე და­ზი­ა­ნე­ბა მი­ა­ყე­ნეს.

შემ­თხვე­ვა პირ­ველ ოქ­ტომ­ბერს მოხ­და. მას შემ­დეგ ახალ­გაზ­რდა კლი­ნი­კა­ში, კო­მა­ტო­ზურ მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში იმ­ყო­ფე­ბო­და. სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში მის და­სახ­მა­რებ­ლად ჯგუ­ფიც შე­იქ­მნა, სა­დაც უამ­რა­ვი ადა­მი­ა­ნი გა­წევ­რი­ან­და. სამ­წუ­ხა­როდ ახალ­გაზ­რდას გა­დარ­ჩე­ნა ვერ მო­ხერ­ხდა.

• მოკ­ლუ­ლის დედა მომ­ხდარ­ზე “ტვ პირ­ველ­თან” სა­უბ­რობს:

“თურ­მე მთე­ლი კვი­რა ის­ხდნენ, მთე­ლი კვი­რა გვდა­რა­ჯობ­დნენ. ქვე­ყა­ნა­ში, სა­დაც არ არის და­ცუ­ლი გიგა ავა­ლი­ა­ნი, არ არის და­ცუ­ლი არა­ვინ.

გიგა ავა­ლი­ა­ნი თა­ვის თავს თვი­თონ იცავ­და, თა­ვი­სი წე­სი­ე­რე­ბით, პა­ტი­ოს­ნე­ბით, ზრდი­ლო­ბით, გა­ნათ­ლე­ბით, თა­ვი­სი მენ­ტა­ლი­ტე­ტით. სა­დაც თავს და­ესხნენ ვი­ღაც ლა­წი­რა­კი არას­რულ­წლოვ­ნე­ბი გიგა ავა­ლი­ანს, იქ არც თქვენ არ ხართ და­ცუ­ლი.

ჩემ­თვის ახლა 17 წლის მკვლე­ლი ისე­თი­ვე მკვლე­ლია, რო­გორც 37 წლის… მე გიგა მო­მიკ­ლეს. თუ და­ი­ჭე­რენ სა­მი­ვეს, ოჯა­ხე­ბის­თვის უკე­თე­სია. ჯგუ­ფუ­რად მოკ­ლეს, შე­თან­ხმე­ბით. მერე იქვე იყ­ვნენ სას­წრა­ფო რომ მო­ვი­და”, – ამ­ბობს გიგა ავა­ლი­ა­ნის დედა.

• არ­სე­ბუ­ლი ინ­ფორ­მა­ცი­ით, ავა­ლი­ანს სა­დარ­ბა­ზოს­თან რამ­დე­ნი­მე არას­რულ­წლო­ვა­ნი დახ­ვდა, მათ შო­რის 16 წლის გოგო. და­ნა­შა­უ­ლის სა­ვა­რა­უ­დო მო­ტი­ვად ეჭ­ვი­ა­ნო­ბა სა­ხელ­დე­ბა. მოკ­ლუ­ლი ბი­ჭის დედა წერს, რომ 16 წლის ნია ი-მ შეყ­ვა­რე­ბუ­ლი “გი­გას­თან მი­მო­წე­რით აეჭ­ვი­ა­ნა”, რა­საც ქა­ლის თქმით, ჩა­საფ­რე­ბა და მკვლე­ლო­ბა მოჰ­ყვა.

AMBEBI.GE-ს შსს-ში უთხრეს, რომ მომ­ხდარ­თან და­კავ­ში­რე­ბით გა­მო­ძი­ე­ბა სსკ-ის 117-ე მუხ­ლით და­ი­წყო, რაც ჯან­მრთე­ლო­ბის გან­ზრახ მძი­მე და­ზი­ა­ნე­ბას გუ­ლის­ხმობს. საქ­მეს­თან და­კავ­ში­რე­ბით სა­მარ­თალ­დამ­ცა­ვებ­მა არას­რულ­წლო­ვა­ნი ა.გ. და­ა­კა­ვეს.

წყარო

ახალგაზრდა მასწავლებლის, გიგა ავალიანის მკვლელობის საქმეზე კიდევ ერთი პირი – 2007 წელს დაბადებული გ.რ. დააკავეს. შინაგან საქმეთა სამინისტროში „პუბლიკას“ განუცხადეს, რომ მას ბრალად მძიმე დანაშაულის შეუტყობინებლობა აედება.

„შინაგან საქმეთა სამინისტროს თბილისის პოლიციის დეპარტამენტის გლდანი-ნაძალადევის მთავარი სამმართველოს თანამშრომლებმა, თბილისში, თემქის დასახლებაში, მომხდარ ჯანმრთელობის განზრახ მძიმე დაზიანების ფაქტთან დაკავშირდებით, რასაც ახალგაზრდა მამაკაცის სიცოცხლის მოსპობა მოჰყვა, კიდევ ერთი პირი 2007 წელს დაბადებული გ.რ. დააკავეს. მას მძიმე დანაშაულის შეუტყობინებლობა ედება ბრალად.

გამოძიების მიერ მოპოვებული მტკიცებულებებით დგინდება, რომ გ.რ. შემთხვევის ადგილზე იმყოფებოდა, თუმცა მან დანაშაულის შესახებ სამართალდამცველებს არ შეატყობინა და ამავე საქმეზე უკვე დაკავებულ პირთან -2008 წელს დაბადებულ ა.გ. -სთან ერთად ადგილიდან მიიმალა“, – აცხადებს შსს.

გიგა ავალიანი, რომელსაც სახლთან ახლოს თავს დაესხნენ 24 ოქტომბერს კლინიკაში გარდაიცვალა. ოჯახი ამბობს, რომ თავდასხმაში სამი არასრულწლოვანი მონაწილეობდა.

„ოცნების“ მთავრობა აპირებს საჯარო სკოლებში მე-12 კლასი გააუქმოს და სწავლა 11-წლიანი გახადოს. ეს იმას ნიშნავს, რომ ქართული განათლების სისტემა ჩამოშორდება ბოლონიის პროცესს. ეს პროცესი მოსწავლეებს შესაძლებლობას აძლევს სწავლა ევროპის წამყვან უნივერსიტეტებში გააგრძელონ, „ოცნების“ რეფორმის შემდეგ კი ამის შესაძლებლობა თითქმის აღარ იარსებებს.

რა ზიანი მიადგება მოსწავლეებს „ოცნების“ მიერ დაგეგმილი ცვლილებებით და რატომ? – ამ თემაზე „ბათუმელები“ მასწავლებლის 2025 წლის ეროვნული ჯილდოს მფლობელ პედაგოგს, ჟანა ხაჩატურიანს ესაუბრა.

• ქალბატონო ჟანა, რა შეგიძლიათ გვითხრათ იმ მოსალოდნელ ცვლილებაზე, რომელიც მე-12 კლასის გაუქმებას ითვალისწინებს, თუ ხედავთ რისკებს ამაში და კონკრეტულად რას?

ჩემი აზრით, განათლების სისტემაში დაანონსებული ცვლილებები უფრო მეტ პრობლემას მოიტანს, ვიდრე რაიმე სასიკეთო ცვლილებას, რადგან სკოლის გარდა მე სამცხე-ჯავახეთის სახელმწიფო უნივერსიტეტშიც ვასწავლი და უნივერსიტეტის პრობლემებსაც სხვა თვალით ვუყურებ.

დღეს საქართველოს განათლების სისტემა ბოლონიის პროცესის ნაწილია, რაც ნიშნავს, რომ ჩვენი საგანმანათლებლო სტრუქტურა უნდა იყოს თავსებადი ევროპულ საგანმანათლებლო სტანდარტებთან, რაც გულისხმობს 12-წლიან სკოლას, ოთხწლიანი ბაკალავრიატს და ორწლიანი მაგისტრატურას.

თუ ეს დაანონსებული ცვლილება შევა ძალაში და აღნიშნულ სისტემას ჯამში სამ წელს მოვაკლებთ, ჩვენ პრაქტიკულად დავშორდებით ევროპულ საგანმანათლებლო სივრცეს, რის შედეგადაც, სულ მცირე, მივიღებთ იმას, რომ ჩვენი ახალგაზრდების დიპლომები ევროპაში აღარ იქნება ვალიდური. უბრალოდ, არ აღიარდება.

სკოლის ერთი წლით შემცირება ასევე ნიშნავს იმას, რომ მოსწავლეებს ნაკლები დრო ექნებათ ზოგადი განათლებისა და უმთავრესი ცხოვრებისეული კომპეტენციების განვითარებისთვის. მიუხედავად იმისა, რომ საზოგადოების ნაწილი სკეპტიკურად უყურებს მე-12 კლასის არსებობას, შემიძლია გითხრათ, რომ სწორედ ამ ეტაპზე ყალიბდება ახალგაზრდების პროფესიული არჩევანი და მომავლის ხედვა.

ადრე დასრულებული სკოლა ნიშნავს ზედაპირულ ცოდნას, შემცირდება სასწავლო სილაბუს-კურიკულუმები, რაც ნიშნავს მოუმზადებელ სტუდენტს. თუმცა, ის, რომ მე-12 კლასში გარკვეული საგნობრივი ცვლილებები და საათობრივი დატვირთვა გადასახედია, ეს კიდევ ცალკე საკითხია.

თუ ბაკალავრიატი სამწლიანი გახდება და მაგისტრატურა ერთი წლით შემცირდება, ვერ მოხერხდება ხარისხიანი განათლების მიღება და კვლევითი კომპონენტი დაიკარგება, როგორც აკადემიური, ისე პროფესიული თვალსაზრისით, რადგან მაგისტრატურა განკუთვნილია აკადემიური და პროფესიული განვითარებისთვის, მისი შერწყმა ბაკალავრთან ამცირებს დამოუკიდებელი კვლევის შესაძლებლობას და, შესაბამისად, მეცნიერების ხარისხს.

სამწლიანი საბაკალავრო პროგრამა გარკვეულ პროფესიებში აპრობირებულია ევროპულ უნივერსიტეტებში, მაგრამ ეს ეხება რამდენიმე პროფესიას და გარკვეულ სპეციალობებს. მაგრამ მთელი რიგი სპეციალობებისთვის, მაგალითად, ფილოლოგია, ფსიქოლოგია, ელექტრონული ინჟინერია, ბიოლოგია და ასე შემდეგ, სრული კატასტროფა იქნება, რადგან სტუდენტების კვალიფიკაცია ვეღარ იქნება ბოლონიის პროცესისთვის თავსებადი.

ვრცლად